มาพูดถึงเรื่องของพ่อและแม่กันบ้างดีกว่าน่ะครับ

ก่อนอื่นแนะนำตัวก่อนน่ะครับ ผมชื่อเบส อายุ18 ปีครับ เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ก็คือเรื่องของแม่

เมื่อก่อนผมก็รักสนุกรักเที่ยวตามประสาเด็กอ่าน่ะครับซึงทำให้แม่ลำบากมากมาย และประกอบด้วย

ผมเป็นเด็กที่เกเรไม่ค่อยจะเชื่อฟังท่านจึงทำให้ท่านลำบากที่จะต้องหางินมาซื้อของไร้สาระให้ผม

แม่เคยพดไว้ว่า ที่ม่ลำบากเพราะว่าอยากให้ลูกนั้นน่ได้เรียนสูงๆจบแล้วมีงานทำดีๆจะได้ไม่ต้องลำบากเหมือนแม่

แต่ผมก็ไม่เคยฟังครับจนต้องทำให้ท่านเสียน้ำตาบ่อยครั้งเพราะลูกไม่รักดีคนนี้ที่แม่ดูแลผมมากกว่าพี่ๆของผม

เพราะว่าผมเป็นคนที่เชื่อคนง่ายอ่อนต่อโลกแม่เลยดูแลดีเป็นพิเศษไม่อยากให้ลูกตองเจอเรื่องที่เลวร้ายน่ะครับ

เพราะสังคมทุกวันนี้รู้หน้าไม่รู้ใจจิงๆครับผม เมื่อสี่วันก่อน ก็โดนโขมยกีต้าร์สุดที่รักไป เฮ้อคิดแล้วเศร้าเราไม่เชื่อคนง่ายเลย

เพราะผมไม่ค่อยจะเชื่อฟังท่านเลยอยากให้คนทุกคนที่อยู่บนโลกใบนี้ที่มีแม่มีพ่อ ได้รูบุญคุนของท่านที่ทำใหเราเกิดมา

เติบโตมีเงินมีทองมากมายจนได้ดิบได้ดีผมเชื่อน่ะครับว่า มีใครบ้างที่ไม่รักแม่ตัวเอง แต่ว่ารักแล้วจะแสดงออกแบบไหน

จะบอกแม่หรือเปล่า เอนนี้ผมก็ไม่เคยบอกรักแม่อ่าน่ะครับ เป็นเพราะว่า ผมเติบโตมาท่ามกลางพี่ๆผู้ชายทังหลาย และก็รูๆ

กันว่านิสัยผู้ชาย เป็นยังไงน่ะครับ แต่ก็อยากจะบอกกับท่านว่าผมรักท่านมากมายอ่าน่ะครับไม่อยากทำให้ท่านเสียใจ

ไม่รุจาแสดงออกว่ารักท่านมากแค่ใหนยังไง ก็อยากให้เพือนๆพี่ๆ ได้รู้กันอ่าครับ ก่อนที่มันจะสายเกินไปก่อนที่จะไม่ได้บอกรักท่าน

อยากบอกรักแม่ก็เชิญคอมเม้นได้น่ะครับผม

เขียนโดย เบส